Στην αναμονή απ’ το βράδυ ως το πρωί.
Μέχρι να πέσει ο ήλιος και να ξανά βγει.
Στην, στην αναμονή απ’ το βράδυ ως το πρωί.
Μέχρι να παίσει ο ήλιος και να ξανά βγει.

[Αμετανόητος Δικαστής]
Τι να θέλει να πει, λένε για τον ποιητή. Χαρακτήρισαν την γενιά του με ένα γράμμα ως Υ. Τα λόγια του παράξενα μα είναι και σαφή. Στο αγαπημένο σας χρώμα η καρδιά του χρυσαφί. Λουντέμηκο παιδί μετράει τα άστρα, μέχρι να βαρεθεί. Κατανοητό σ’ όποιον συγκεντρωθεί. Πράγμα δύσκολο γι’ αυτή την εποχή, μα τι να κάνεις; Αναμένεις αποτέλεσμα κι ας ξέρεις ότι χάνεις. Ξέφυγα για λίγο από το θέμα, μα μη το κάνεις θέμα. Η υπομονή είναι αρετή όχι ένα ψέμα και μάλιστα δεν είν' για τον καθένα. Πρέπει να μάθεις να την έχεις, αν τη χρειάζεσαι πραγματικά. Με τη πολύ μαγκιά και τα πολιτικά μπλα μπλα. Η ιστορία επαναλαμβάνεται κάθε φορά. Λέμε déjà vu καθώς τα ζούμε όλα αυτά. Κι’ απογοήτευση περνάμε, ξέρουμε πραγματικά. Ότι δεν είναι στο χέρι μας να γίνει αλλαγή. Είμαστε κομμάτια ενός παζλ εγώ, εσύ. Βλέπεις την εικόνα αν ενωθούμε όλοι μαζί. Και ξέρεις το αποτέλεσμα μονάχα άμα ρθει.

Στην αναμονή απ’ το βράδυ ως το πρωί.
Μέχρι να πέσει ο ήλιος και να ξανά βγει.
Στην, στην αναμονή απ’ το βράδυ ως το πρωί.
Μέχρι να παίσει ο ήλιος και να ξανά βγει.

[Dexon]
Βρίσκομαι στην αναμονή, καθισμένος σ’ ένα καναπέ. Ψάχνω τη σωστή συνταγή χωρίς καν Τσελεμεντέ. Κι έχω φάει τα πρωινά για ώρες όρθιος στην ουρά. Είμαι στην τράπεζα, στο ΙΚΑ, στην εφορία, στα ΕΛΤΑ. Θέλω να στείλω ένα γράμμα πως είμαι καλά και να γυρίσω στη δουλειά. Τα πάντα ελέγχουν τα λεφτά, το 'χουν πει και οι Wu Tang. Θέλω κάτι σαν Big Bang να ξεκινήσω απ’ την αρχή. Βαριέμαι την αναμονή κι αν τσακωνόμαστε πολύ, ζητάω μία ανακωχή. Μεγαλώνουμε ρε συ και δεν αργεί η ανακοπή. Είναι ωραία η ζωή, κοίτα την ανατολή. Μη σε νοιάζει η αναμονή, κάνε την ανατροπή. Μπορούμε μόνο όλοι μαζί, αρκεί να 'χεις υπομονή, όχι την υποταγή και σαν πρίγκιπας μικρός να ταξιδέψεις πέρα από την Γη. Ξέρεις πως νικιέται ο εχθρός, βάλε το σχέδιο σ’ εφαρμογή. Ζήσε τη μέρα απ’ το πρωί, δεν πρόκειται να ξαναρθεί. Μη χαλιέσαι και πολύ γιατί τα πάντα ρει. Κι αν σε πάρει από κάτω, είναι απλά μία στραβή. Πρόσεχε μην πιάσεις πάτο, δώσε τόπο στην οργή.

Στην αναμονή απ’ το βράδυ ως το πρωί.
Μέχρι να πέσει ο ήλιος και να ξανά βγει.
Στην, στην αναμονή απ’ το βράδυ ως το πρωί.
Μέχρι να παίσει ο ήλιος και να ξανά βγει. (x2)