|
1. |
|
|
|
|
[Α.Δικαστής]
Όλοι λεν' για την μεγάλη τους επιστροφή. Όχι εμείς, γιατί δεν λείψαμε ούτε στιγμή. Απ' την στιγμή που βάλαμε μπροστά την μηχανή. Δεν έσβησε ποτέ, βενζίνη έχουμε μαζί. Κολλήσαμε μικρόβιο που λέγεται hip hop. Και τώρα η έμπνευση μας δεν έχει pause ή stop. Όσο αυτοί το παίζουνε του χώρου οι top. Θα δίνουμε για πάρτι σας, δουλειές non stop. Κοίτα μας στα μάτια, δες το όραμα. Το “Blockade Records” είναι απλά ένα όνομα. Γουστάρουνε τα ανώνυμα, ονειροπολώντας μόνιμα. Γι' αυτό για να τελειώνουμε, το δίνουμε επώνυμα. Μέχρι να αδειάσει η τσέπη μου δεν παίζει να φύγω. Σαν εθισμένος παίκτης που ζητάει συνέχεια φύλλο. Διεγείρω το μυαλό μου κάθε τρεις και λίγο. Κάνοντας κομμάτια απ' τον αόρατο πύργο.
[Dexon]
Απ’ τον Αόρατο Πύργο μεταδίδουμε απ’ ευθείας. Να γράφω στίχους καταλήγω, κυνηγός της αληθείας. Απ’ το 2006 μέχρι το παρόν. Είναι hip-hop μουσική, δεν είναι προϊόν. Στο χρόνο έχω αντέξει από μικρό παιδί σκαρώνοντας κομμάτια μέχρι το πρωί. Δε μου άσπρισε η κόμη, είμαι hip-hop ακόμη. Από την μέρα την πρώτη είμαι Blockade γαμώτη! Ηχογραφώντας ραψωδούς που δε σου βάζει ο νους, από παιδιά με μέλλον αλλά και κάποιους πιο γνωστούς. Ο Πύργος γνώρισε mcήδες αλλά και κάποιους πονηρούς. Μ’ ακούς; Κάθε χρόνο βγάζουμε δουλειές αρκετές. Ηχογραφούσαμε και χθες κι άλλα κομμάτια ήδη. Κι είμαστε ακόμα στο παιχνίδι. Γράφουμε, βάφουμε, έλα καφέ να φτιάξουμε. Πάλι στο στούντιο θα μας βρεις. Πόλη μας η Πάτρα, έλα από ψηλά τη θέα να δεις.
[Ex.F]
Αόρατος Πύργος. Βαμμένος με αίμα ο κάθε λίθος. Ποτισμένος με τον ιδρώτα μας είναι ο κάθε τοίχος. Από τα παράθυρα είναι που αντηχεί ο hardcore ήχος και ακούγεται ο πιο βρώμικος στίχος. Δίχως να ‘χουμε εφόδια πολλά πολλά δίνουμε υλικό στον κόσμο για να κάνει σαματά. Παίρνουνε τα mic φωτιά κι όταν βγούμε ζωντανά καταστρέφουμε την πίστα, στα κάγκελα τα μυαλά. Πιο δυνατά! Πιο δυνατά! Ακούν το rap μας και κλείνονται σε κελιά ψυχιατρικά αφού χάνονται έτσι απλά. … Έχουμε έφεση στο να παίρνουμε πάντα την πρωτιά και να καταστρέφουμε τους αντιπάλους χαλαρά. Είναι Blockade Records, θέλω τα χέρια ψηλά. Αόρατος Πύργος home studio και άντε γεια!
|
|
2. |
|
|
|
|
[Ρεφρέν]
Τον γιατρό τον κάνει πέρα, ένα ραπ την ημέρα.
Γι’ αυτό σκέφτομαι και γράφω, ένα ραπ την ημέρα.
Είναι λέξεις σε χαρτί, ένα ραπ την ημέρα.
Δυο κουβέντες σ’ ένα beat, ένα ραπ την ημέρα.
Είναι το hip-hop που με κάνει να ζω, με κάνει να γράφω, ν’ αποτυπώνω τις σκέψεις μου με στυλό. Καλημέρα! Παίρνω χαρτί λευκό, κάθε μέρα. Και χρωματίζω με λέξεις σαν σε τοίχο παλιό. Ό,τι θέλω το γράφω σ’ αυτό, κι άμα θέλω μετά το ηχογραφώ και μένει εδώ.
[Ρεφρέν]
Τον γιατρό τον κάνει πέρα, ένα ραπ την ημέρα.
Γι’ αυτό σκέφτομαι και γράφω, ένα ραπ την ημέρα.
Είναι λέξεις σε χαρτί, ένα ραπ την ημέρα.
Δυο κουβέντες σ’ ένα beat, ένα ραπ την ημέρα.
Είναι το hip-hop που μου δίνει πνοή σ’αυτή τη δύσκολη ζωή. Μου δίνει έναυσμα για μία νέα αρχή. Μου δίνει ελπίδα για όνειρα που ακόμη δεν είδα. Και προχωράω μπροστά. Περνάω πάντα καλά. Με τ’ αδέρφια μου στο δρόμο, αράζουμε όποτε βρίσκουμε χρόνο.
[Ρεφρέν]
Τον γιατρό τον κάνει πέρα, ένα ραπ την ημέρα.
Γι’ αυτό σκέφτομαι και γράφω, ένα ραπ την ημέρα.
Είναι λέξεις σε χαρτί, ένα ραπ την ημέρα.
Δυο κουβέντες σ’ ένα beat, ένα ραπ την ημέρα.
Είναι ρίμες με ροή, ένα ραπ την ημέρα.
Συναισθήματα μαζί, ένα ραπ την ημέρα.
Ζωγραφιά σ’ένα χαρτί, ένα ραπ την ημέρα.
Από στόμα μια φωνή, ένα ραπ την ημέρα.
Είναι κάτι στην ψυχή, ένα ραπ την ημέρα.
…
|
|
3. |
|
|
|
|
Εισαγωγικός Διάλογος
[Ex.F]
Και πάλι η Πάτρα στα μικρόφωνα
Ex.F & Α.Δ πιάνουνε το mic παίρνουνε φωτιά και τα γραμμόφωνα
Απλόχερα το δίνουμε πάντοτε και ωμά
Lyrics, lettering και charaκτέρια καλλιγραφικά.
[Α.Δ]
Ρίμες και graffiti με τον Άρη
Έρχεται το δίδυμο στιχουργικό καμάρι
Ο Κάθε άσχετος να' αρχίσει να σνομπάρει
Παράγουμε ηλεκτρισμό όπως το κεχριμπάρι, ναι.
[Ex.F]
Οι στίχοι μας σαν έργα του Mone διαχρονικά
Ενώ οι στίχοι σας πάντοτε τραγουδάκια εμπορικά
Με αμετανόητο χαρακτήρα και λόγια καυστικά
Το αποδεικνύομαι σε κάθε track σιγά σιγά.
[Α.Δ]
Ααα τα πόδια μας κάνουν την μπάλα να τριπλάρει
Είμαστε η ομάδα που συνεχώς σκοράρει
Προσφέρουμε σκοτάδι, αιθάλη που σας κομπλάρει
Δίνουμε φτερά όπως η κόκκινη ταύροι.
[Ex.F]
Α.Δ & Ex.F (ή Ex.F & Α.Δ);
Αν θες παιχνίδια με μας έλα για ''Ρώσικη Ρουλέτα''
Παίρνουμε ρίμες απ' τη στιχουργική μας παλέτα
Και τις εξαπολύουμε πάνω σου σαν να' ναι ρουκέτα.
[Α.Δ]
Ρίχνουμε, ρίχνουμε στη φωτιά το λάδι
Ότι έκανες σε μια ζωή το κάνουμε σε ένα βράδυ
Εξάπλωση στο αίμα που προκαλεί ζάλη
Κυλάμε ταχύτατα όπως το αλκοόλ απ' το μπουκάλι.
Γέφυρα
[Ex.F]
Με skills τρομακτικά απ' της Πάτρας τα κεντρικά
Το δίνουμε όπως και να' χει πάντοτε αυθεντικά
Με lyrics που σου μοιάζουνε εξωπραγματικά
Καταστρέφουμε καριέρες σε 3 και κάτι λεπτά.
[Α.Δ]
Απόψε δεν προλαβαίνω να σας τα πω όλα
Παρόλα αυτά είμαι γνωστός όπως κι η Coca Cola
Κι αν η επιτυχία μου είναι μυστική συνταγή
Αρκεί κάποιος να με πιει και θα εθιστεί.
[Ex.F]
Ανεβαίνουμε στην σκηνή όλοι πέφτουν αμαχητί
Δεν θέλουν battle γιατί η μάχη θα' ναι καταστροφική
Αφού το ξέρεις ότι θα 'μαστέ πάντα οι αρχηγοί
Τότε γιατί να μας αντισταθείς έστω για μια στιγμή;
[Α.Δ]
Εξαιρετικά εύφλεκτη σκληροπυρηνική μουσική
Για να καταλάβεις πως δεν έχει αξία η κορυφή
Γιατί να ανέβεις; Αφού η πτώση θα είναι καταστροφική
Στο βάθρο ανεβαίνει ένας και όχι όλοι μαζί.
[Ex.F]
Εδώ είναι το νέο αίμα δεν φοβάται κανέναν
Ποδοπατά τον καθένα (Είμαστε Νούμερο Ένα)
Τους ρίχνουμε έναν ένα και όταν πιάνουνε πένα
Αυταπάτες έχουνε ότι θα μοιάσουν σε μένα.
[Α.Δ]
Και ότι έχετε δει και ότι έχουμε πει
Δεν είναι το τέλος είναι μόνο η αρχή
Κι αν υποθέσουμε πως είμαστε μια ευθεία γραμμή
Τότε τελειώνουμε στο άπειρο όπως και οι αριθμοί. (x2)
|
|
4. |
|
|
|
|
Πριν είκοσι χρόνια μπήκα στο τρένο της ζωής κι ακόμα ταξιδεύω με τη ροή της μουσικής σαν τον ήχο της φωνής πάνω στο ρυθμό των beats. Ακόμα δίσκους συλλέγω κι ακόμα δείγματα κλέβω. Η φαντασία μου τρέχει πιο γρήγορα απ’ το τρένο κι έτσι παίρνω μια γεύση απ’ το μέλλον. Ονειρεύομαι τους νέους μορφωμένους σ’ ένα καλύτερο κόσμο, δίχως ζήλια και φθόνο, μα με ζήλο και κόπο. Γεμάτοι θέληση και στόχο, μόνο έτσι πας μπροστά. Σημασία δεν έχουν μόνο τα λεφτά. Τι να κάνεις ρε συ; Έτσι είναι η ζωή. Άλλοι είναι πλούσιοι κι άλλοι είναι φτωχοί. Το θέμα όμως είναι τι κάνεις εσύ; Πώς αρπάζεις την κάθε στιγμή; Τι όνειρα κάνεις και σε ποιο σύννεφο πετάς; Καλό είναι στο τέλος και στη Γη να πατάς. Γι’ αυτό πολλές φορές απ’ το λήθαργο ξυπνάω. Στο παρόν φτάνω, σκέφτομαι, λανθάνω. Φίλε, ζήσε το τώρα κι άσε το μετά γι’ αργότερα. Δίνω raps απλόχερα. Ονειρεύομαι συνέχεια κάτι σαν ουτοπία, όμως, γάμα το φίλε, είναι στη δικιά μου φαντασία!
[ρεφρέν]
Ταξίδι φαντασίας κάνω με τα όνειρά μου,
ταξίδι νοσταλγίας ψάχνοντας τα εσώψυχά μου,
μια μουσική συμπληρώνει πάντα τη ζωή μας
κι όλες τις γνώσεις κι εμπειρίες παίρνουμε μαζί μας.
Ταξίδι φαντασίας κάνω με τα όνειρά μου,
ταξίδι νοσταλγίας ψάχνοντας τα εσώψυχά μου,
μια μουσική συμπληρώνει πάντα τη ζωή μας
κι όλες τις εμπειρίες παίρνουμε φεύγοντας μαζί μας.
Και το ταξίδι συνεχίζεται μακριά στο άπειρο. Διαδραματίζεται στης φαντασίας το άδυτο. Εκεί που η κάθε εικόνα σου μοιάζει λογική. Εκεί που η κάθε νότα βγάζει μουσική. Περνάει απ’ τον αέρα, πηδάει στο νερό κι εγώ σαν αστροναύτης βουτάω στο βυθό. Άφησα τ’ αστέρια για τα μάτια τα δικά σου. Γύρισα ξανά μόνο για την αγκαλιά σου. Τριγύρισα ανάμεσα σε λόφους και λιβάδια. Ξέρεις, η φαντασία είναι πιο εύκολη τα βράδια. Βλέπεις τόσο καθαρά σαν κρυσταλλικές οθόνες, μα το σώμα όταν ξυπνά, τις εικόνες παίρνουν κυκλώνες. Σαν παράξενος ταξιδιώτης που έγινε ιππότης, τ’ όνειρό μου κυνηγώ σα νέος Δον Κιχώτης. Μοιράσου ό,τι σκέφτεσαι και είναι απ’ τη ματιά σου. Ταξίδι φαντασίας κάνε με τα όνειρά σου. Ταξίδι
φαντασίας με πηλό απ’ τη φωτιά σου. Είναι λίγο αστείο μα πηγάζει απ’ την καρδιά σου. Μ’ αρέσεις ουρανέ, μ’ αρέσει η ομορφιά σου. Θα ‘χω εσένα οδηγό, θ’ ακολουθώ τα βήματά σου.
[ρεφρέν]
Ταξίδι φαντασίας κάνω με τα όνειρά μου,
ταξίδι νοσταλγίας ψάχνοντας τα εσώψυχά μου,
μια μουσική συμπληρώνει πάντα τη ζωή μας
κι όλες τις γνώσεις κι εμπειρίες παίρνουμε μαζί μας.
Ταξίδι φαντασίας κάνω με τα όνειρά μου,
ταξίδι νοσταλγίας ψάχνοντας τα εσώψυχά μου,
μια μουσική συμπληρώνει πάντα τη ζωή μας
κι όλες τις εμπειρίες παίρνουμε φεύγοντας μαζί μας.
|
|
5. |
|
|
|
|
Έχω μένος, έχω οργή που πρέπει να εκφραστεί
Έτσι γεμίζω τα χαρτιά, έτσι κάνω μουσική
Ανεξέλεγκτος σαν κύμα με ορμή στην ακτή
Σκάω μες την άμμο, ρίχνω κάστρα τώρα γιατί
Δεν μου βγήκαν σε καλό οι συναισθηματισμοί
Φουρτουνιασμένη εποχή, σημαία κυματιστή
Απ΄ το κατάρτι φωνάζουν όπου να 'ναι θα 'ρθει βροχή
Η θάλασσα το να βραχεί όμως δεν θα φοβηθεί
Είμαι θάλασσα, τον εαυτό μου αγκάλιασα
Με απάνθρωπους ανθρώπους
ότι σχέσεις είχα πλέον τις χάλασα
Πώς σκέφτονται προσωπικά ποτέ δεν κατάλαβα
Μαζί τους ήμουνα φουρτουνιασμένος
Όμως τώρα καταλάγιασα, κάποιους τους έπνιξα
και κάποιους τους αγκάλιασα
Για τίποτα από τα δύο δεν μετάνιωσα
Γιατί είμαι θάλασσα, θάλασσα είμαι θάλασσα
Γιατί είμαι θάλασσα, θάλασσα είμαι...
Θάλασσα
Είμαι θάλασσα, θάλασσα είμαι θάλασσα
Είμαι θάλασσα, θάλασσα είμαι...
Μένουνε να με κοιτάνε όσο οι άλλοι
μέσα μου βουτάνε, γιατί κάποιοι με φοβούνται
Γιατί κάποιοι μ' αγαπάνε
Μερικοί με εκμεταλλεύτηκαν, για πλούτη αναζητάνε
Ατλαντίδες, θησαυρούς κυνηγάνε, όμως ξεχνάνε
Στο χέρι μου είναι πόσο βαθιά μπορούν να πάνε
Αν θα ξεχάσουνε κάποια στιγμή να κολυμπάνε
Τους αφήνω να γελάνε
Κι άδεια ναυάγια τους δίνω να μετράνε
Όσο μακριά κι αν πάνε...
Είμαι θάλασσα, στο βυθό μου καταστάλαξα
Δεν άλλαξα, βελτιώθηκα και μια πορεία χάραξα
Ερωτεύτηκα γοργόνα, όχι μάγισσα
Το μυαλό μου στροβιλίζει, τώρα μάλιστα
Υποθέτω απ' τα όνειρα τα άπιαστα
Οι γοργόνες μέχρι και αν είσαι θάλασσα
Και εγώ είμαι θάλασσα, θάλασσα
Είμαι θάλασσα...
|
|
6. |
|
|
|
|
(Α.Δ)
Είναι καιρός, που έχω δεν έχω χρόνο, όπου σταθώ και όπου βρεθώ ένα πράγμα κάνω μόνο. Δημιουργώ. Έτσι έμαθα να μεγαλώνω, φόβο και τρόμο για ένα πράγμα έχω μόνο, με τόσο πόνο και λίγο οξυγόνο, δεν ξέρω αν θα προλάβω να διασχίσω τον δρόμο. Ζω για να δημιουργώ και δημιουργώ για να ζω. Γέρνω το κεφάλι στην αγχόνη σαν τον χαζό. Μα μην σ’ αγχώνει, στην εμπόλεμη ζώνη μόνο μοναχικοί θρόνοι, γη άγονη, την κατέστρεψαν ανθρώπινοι κλώνοι. Εις θάνατον εν τέλει θα πεθάνουμε μόνοι, τουλάχιστον ν’ αφήσουμε κάτι να ακούν οι απόγονοι.
(Dexon)
Ζω για να δημιουργώ και μέσα απ’ το hip-hop να εκφραστώ. Ζω για να γράφω στίχους και να τους μελοποιώ. Τρώω ώρες απ’ την μέρα μου για samples να βρω, με μοναδικό σκοπό ένα beat καλό. Ζω για ν’ ακούω μουσική μέσα από CD και βινύλια. Να ξοδεύω τα λεφτά μου γι’ αυτήν έχω την κακιά συνήθεια. Έχω φουλ φαντασία κι απεριόριστη όρεξη για δημιουργία. Θα τραγουδώ όλο το βράδυ σαν ολονύκτια λειτουργία στην εκκλησία. Έχω το θάρρος και το θράσος να βγαίνω έξω να μιλάω, με μουσική σαν ρεύμα να σε διαπερνάω. Στη ζωή μου προχωράω. Έχω μάθει ν’ αγαπάω, εμπόδια να προσπερνάω και ποτέ δεν σταματάω. Κάθε λάθος είναι γνώση. Μαθαίνεις το σωστό για ν’ αποφύγεις την πτώση. Μαθαίνεις να ‘σαι αυτάρκης με τα λίγα και καλά. Μη γίνεις ποτέ άπληστος και μη ζητάς πολλά.
|
|
7. |
|
|
|
|
8. |
|
|
|
|
[Α.Δ]
Εδώ τον ράπερ τον έχουν για καλλιτέχνη σοβαρό
Του δείχνουν σεβασμό, τον θεωρούν ικανό
Να εμπνεύσει το κοινό με κάθε στίχο γι' αυτό
Αφήνονται ελεύθεροι μες στον δικό του ρυθμό
Με φωνάζουν τελευταίο Μοϊκανό
Χαϊδευτικά για έναν λόγο πολύ απλό
Είμαι απ' τους λίγους που 'χουν μείνει στο είδος αυτό
Σπάνιος όπως στα κομμάτια τους το επιφώνημα "YO"
Δεν τσακώνονται γιατί κάποιοι ραπάρουνε με στυλ πιο αργό
Ενώ αυτοί έχουν το γρήγορο μα και διαχρονικό
Ανεβάζουν το επίπεδο γι' αυτούς είναι απλό
Sold out οι fans χωράνε μόνο σε γήπεδο
Πιο ψηλά, πιο ψηλά
Ο πήχης ανεβαίνει πια τόσο συχνά, τόσο συχνά
Που δεν έχει σημα-σημα-σημασία να
Αποδείξουμε απολύτως τίποτα
Όλα τ' άλλα περιττά μοιάζουν με ανέκδοτα.
[Ex.F]
Στην Ελλάς του '15 υπάρχει hip hop κοινό
Και οι πιο πολλοί MC's το κρατάνε αληθινό
Δεν ψωνίζονται καθόλου με το που πιάσουν στυλό
Και το κάθε τους πιστεύω το κρατάνε ζωντανό
Μπαίνουνε στην φάση ετοιμοπόλεμοι
Και βγαίνουνε μέσ' απ’ αυτήν ακλόνητοι
Απόλυτοι, οι ηθικοί φραγμοί τους αναλλοίωτοι
Και όσο για τη τιμή τους
Είναι τόσο υψηλή, όσο και η μουσική τους.
Κρατάν' την λογική τους, δεν χάνουν τα μυαλά τους
Κάνουν μόνο τα δικά τους
Δεν τους νοιάζει για τους άλλους
κοιτάν' μόνο την δουλειά τους
Και το μόνο που τους ενδιαφέρει
Είναι να διαφέρουν απ' τους άλλους τα γραπτά τους
Μαγκιά τους. Δεν ξεπουλιούνται για τα λεφτά
Έχουνε γραμμένη την φήμη δόξα και τα λοιπά
Κάνουνε τα πάντα απλά, δεν μοστράρουνε μαγκιά
Και όπου πάνε πετάνε με τα δικά τους τα φτερά
Τα ράσα δεν κάνουνε τον παπά μα τα φαρδιά τον ραπά
Και αυτό είναι κάτι που το ξέρουνε καλά
Δεν δίνουν σημασία σ' αξεσουάρ γυαλιά μαλλιά
Γιατί αυτά για έναν MC είναι απλά περιττά.
|
|
9. |
|
|
|
|
[Dexon]
Καθώς κυλάει ο χρόνος, μένεις όλο και πιο μόνος. Μεγαλώνεις και φαντάζει τόσο απρόσιτος ο θρόνος. Κι όσο μεγαλώνεις, σου μοιάζει τόσο αλλιώς ο κόσμος. Γινόμαστε περίεργοι, οξύθυμοι και βλάκες. Είμαστε τόσο μάγκες που ακυρώνουμε τους πάντες. Οι άνθρωποι είναι δύσκολοι, στο έχω ξαναπεί. Χρειάζονται εμψύχωση, το έργο το ‘χω ξαναδεί. Αγώνας επιβίωσης καθημερινά. Παλεύεις για το αύριο εξαντλητικά. Αυτό δεν το σκεφτόμασταν όταν ήμασταν παιδιά. Πρόσεχε που πατάς γιατί υπάρχει κι ο γκρεμός. Και μην ξεχνάς, ό,τι γυαλίζει δεν είναι χρυσός. Τα χρήματα μονάχα δεν φέρνουν ευτυχία. Ηρέμησε λιγάκι και δες καμιά ταινία. Αν μας κόψουν το ρεύμα, θα βάλω μπαταρία. Ένα, δύο, τρία, πάλι η ίδια ιστορία!
[Ρεφρέν/Dexon & Νηνέμια]
Καθώς κυλάει ο χρόνος, μένεις όλο και πιο μόνος.
Καθώς κυλάει ο χρόνος, ζωγραφίζεις τη ζωή.
Καθώς κυλάει ο χρόνος, είναι απρόσιτος ο θρόνος.
Καθώς κυλάει ο χρόνος, σχηματίζεις μια γιορτή.
[Dexon]
Κι όσο κυλάει ο χρόνος, εμείς θ’ αγωνιζόμαστε. Δικός μας είναι ο κόσμος, πρέπει να τον χαιρόμαστε. Μαθαίνουμε απ’ τα λάθη που κάνουμε ως άτομα. Όλοι κάνουμε λάθη, δεν είναι κάποιο ελάττωμα. Πες και μια συγνώμη, αρκεί να μην το επαναλάβεις. Ζήτα μια συγνώμη, παρά του μη έχοντος αν λάβοις. Ένα κοκτέιλ απόψεων δημιουργεί ο διάλογος. Βιβλίο δύο όψεων, κάτι σαν κατάλογος. Μόνο με συζήτηση επέρχεται η επίλυση. Γι’ αυτό κάποιες φορές και τους άλλους άκου. Θα κάνεις ό,τι θες στο τέλος του δρομάκου. Ξέχνα άπαξ δια παντός τη ζωή του ανθρωπάκου. Κι αν δεν βρέθηκε ο σοφός, έλα στο χορό του δράκου!
[Ρεφρέν/Dexon & Νηνέμια]
Καθώς κυλάει ο χρόνος, μένεις όλο και πιο μόνος.
Καθώς κυλάει ο χρόνος, ζωγραφίζεις τη ζωή.
Καθώς κυλάει ο χρόνος, είναι απρόσιτος ο θρόνος.
Καθώς κυλάει ο χρόνος, σχηματίζεις μια γιορτή.
|
|
10. |
|
|
|
|
[Dexon]
Φαντάσου έναν DJ με το χέρι δεμένο. Είναι σαν τον MC που ‘χει το στόμα ραμμένο, σαν τον writer που του ‘χει τελειώσει το χρώμα, σαν τον breaker που απλά κυλιέται στο χώμα. Έτσι είναι το hip hop όταν δεν έχει αξία. Αφού δεν του δίνεις αγάπη, δε σου δίνει μαγεία. Δεν ζω χωρίς hip hop, όχι δεν ζω χωρίς αυτό. Όπως ο LL Cool J δεν ζει χωρίς το κασετόφωνο. Όπως χωρίς ρεύμα δεν λειτουργεί το μικρόφωνο. Σαν το flow ρέω κι όλο ρίμες λέω. Θα γράφω όσο αναπνέω. Το hip hop δε σταματά, το ‘χουν πει από παλιά. Το hip hop δε σταματά, μέσα στο αίμα μας κυλά. Ναι, δε σταματά, είναι ο χτύπος στην καρδιά. Όσο θα υπάρχουνε παιδιά που ρίμες γράφουν, τοίχους βάφουν και χορεύουνε τρελά. Όσο θα γίνονται live κι όσο θα ‘μαστε alive, μουσική θα γράφουμε. Όσο μεγαλώνουμε, hip hop θα κάνουμε. Στον Αόρατο Πύργο με βρίσκει η κάθε μέρα, στίχο-στίχο τη μιζέρια κάνω πέρα. Είναι blockade, dope υλικό 1 terra!
[Ex.F]
Είναι αγάπη, είναι ανάγκη που βγαίνει απ’ την ψυχή. Είναι αστείρευτο ταλέντο που οδηγεί στην κορυφή. Είναι ΜΣ, Dexon, man, άρα φάση μοναδική. Είναι Blockade ρε μουνιά και τέλος η εισαγωγή. Ποτέ δε σταματά, δεν μπορεί να εξαλειφθεί η ανάγκη να κάνουμε πάνω απ’ όλα μουσική. Δεν μπορούνε καν να μας φτάσουν οι αμέτρητοι εχθροί, εφόσον στου Αόρατου Πύργου είμαστε την κορφή. Είναι η Blockade δυναστεία με φόρα στη σκηνή. Σκάει κι όλοι απέναντί μας, μάγκα, βαράν προσοχή. Μένουν άπραγοι εκεί να μας κοιτάν όσο παίζουμε super league κι αυτοί κατηγορία τοπική. Πόσο μικροί φαντάζουνε απέναντί μας όλοι αυτοί. Όσο ανεβαίνουμε επίπεδο μένουνε σταθεροί, σαν αγάλματα, τους περνάμε μ’ επί τόπου άλματα. Κι από τον φόβο τους το βάζουν στα πόδια με κλάματα. Γάμα τα, ξεφύγαμε, δεν μας φτάνεις ανίκανε. Σας τρώω έναν έναν, μου φωνάζουνε «Κανίβαλε!». Ποτέ δε σταματά το πάθος μου να τα χώνω κι όσο τα χώνω να ταπώνω mc’s που σπαταλάν το χρόνο μας.
[Α.Δικαστής]
Ποτέ δε σταματά, ξέρεις για τι μιλάμε; Γι’ αυτό που αγαπάμε, το hip hop, γι΄ αυτό μιλάμε. Ποτέ δε σταματά, ποτέ δε σταματά. Συνέχεια κάτι δίνει σε εμάς, καθημερινά. Αγνόησε τις φήμες που το θέλουν πεθαμένο. Αγνόησε αυτούς που το λεν' ξεπερασμένο. Αγνόησε την λόξα απ' τον κάθε πικραμένο. Εδώ μιλάμε για είδος παγκόσμια διαδεδομένο. Η μάνα μου, μου γκρίνιαζε τα λίγα μου λεφτά, πως χαλάω σε CD και μπλούζες από συγκροτήματα. Πήγα σ' όλα τα live λέει σίγουρα. «Φέτος, δε σου ξέφυγε και τίποτα, εκτός απ' τα μαθήματα». Μα αφού ότι κι' αν μου λέγαν, δεν με κάνανε καλά. Μ' αφήσανε στην τρέλα μου και όλα μια χαρά. 24/7, αφού ποτέ δε σταματά. Και όσοι κουραστήκαν, άντε γεια, σε φάση Τσουκαλά.
|
released January 28, 2019
Ηχογράφηση, μίξη, τελική βελτιστοποίηση στον Αόρατο Πύργο home studio από τον Dexon
Artwork: Dark Sign
Διεύθυνση Παραγωγής: Dexon για την Blockade Records
Ιανουάριος 2019, Πάτρα
