1. |
Intro
01:21
|
|
||
2. |
Δακρυσμένα μάτια
02:54
|
|
||
|
Είναι φορές που δεν θυμάμαι ούτε καν το όνομά μου, άλλες φορές κουρασμένος κοιμάμαι μες στα όνειρά μου, κι άλλες ξυπνάω αγχωμένος μέσα στα δάκρυά μου, είναι φορές που αγαπάω μοναχά την κοπελιά μου, κι άλλες που νιώθω μίσος σε ότι στέκεται κοντά μου. Είμαι απ’ αυτούς που ξενυχτάνε χωρίς αλκοόλη στο ποτήρι κι απ’ τους άλλους που ξυπνάνε πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι. Μάγκα μου θεέ δε σου κάνω το χατίρι, να θυμάσαι, αν διαθέτεις μνήμη, όπου και να ‘σαι, αν υπάρχεις και ζεις σ’ αυτόν τον πλανήτη, ότι ένα ξανθό παιδί από την Πάτρα δε σ’ υπάκουσε, σ’ έγραψε στ’ αρχίδια του για πλάκα. Φίλε έτσι πάει, may the force be with you, όπως λεν και οι Jedi. Διαταγές από κανέναν, όπως λέει κι ο Xray, ναι ρε φίλε, η θρησκεία τίποτα πια δε μου λέει, αναιρεί τη λογική και σε θέλει υποταγμένο, γράφω για κάθε ποιητή απ’ τον κόσμο εξορισμένο και για τον Λασκαράτο απ’ την εκκλησία αφορισμένο. Η ζωή είναι στη γη, δεν υπάρχει αλλού κρυμμένη, ο χρόνος είναι αρκετός, ένα πράγμα όμως μένει, πρέπει να ‘σαι δυνατός, να τον ζήσεις όπως πρέπει, γι’ αυτό μη σε ξανά δω να ‘χεις δακρυσμένα μάτια, μόνο δάκρυα χαράς και η λύπη χίλια κομμάτια, να μπορείς να τη νικάς με τα γλυκά σου μονοπάτια, ανεβαίνεις και γελάς της ευτυχίας τα σκαλοπάτια!
|
||||
3. |
|
|||
|
Άσε με να σου εξηγήσω, ίσως να σου το θυμίσω, οι καλές στιγμές κρατάνε λίγο, γι’ αυτό ζήσε όσο μπορείς, είναι εμπειρίες ζωής χαραγμένες στο μυαλό σου, φωτογραφίες απ’ το μυαλό όχι απ’ το κινητό σου, κλείσε μάτια στα σκοτάδια και δες τον εαυτό σου, τι έχει κάνει, τι έχει ζήσει, με παρέες και μεθύσι, με αδέρφια και κορίτσι. Θα σου πω μία αλήθεια, είναι δύσκολοι οι φίλοι, όχι μόνο στα ξενύχτια με κρασί να το γλεντήσεις, επίσης μπορεί γι’ αυτούς να ‘ναι συνήθεια να σε βρίζουν, να ‘ναι θρύλοι, άλλοι το παίζουν κολλητοί, είναι πολύπλοκο ρε συ. Άκουσέ με. Η φιλία είναι δύσκολη, στο λέω από πρώτο χέρι, πολλοί στο παίζουνε καλοί και πισώπλατα σου στήνουνε καρτέρι, σου καρφώνουν το μαχαίρι. Άκουσέ με. Η αγάπη είναι περίπλοκη, πρέπει να το ξέρεις, να το ‘χεις νιώσει, χωρίς να το θέλεις, πόνο να ‘χεις βιώσει. Ποιος ξέρει; Γιατί γεννήθηκα γυμνός στον κόσμο που ‘ναι γεμάτος «πρέπει»; Ποιος ξέρει; Γιατί θέλουμε θεούς τον φόβο να μας παίρνει; Ποιος θέλει να μου εξηγήσει χίλιες δυο ερωτήσεις που ο κόσμος έχει προσφέρει; Ποιος το πιστεύει; Ότι υπάρχει άλλη ζωή μα κανείς μας δεν την βλέπει; Ποιος έχει τόσα πολλά που όμως δεν τα βλέπει;
|
||||
4. |
|
|||
|
Ανοίγω την «πόρτα» κι είναι αργά, είναι 12 το βράδυ, βλέπω τα φώτα μια σταλιά να λαμπυρίζουν στο σκοτάδι, αντικρίζω τον εαυτό μου όταν ήμουνα παιδάκι, να διαλέγω άλλο δρόμο σ’ ένα σκοτεινό σοκάκι. Αγχωμένος μες στη νύχτα κυνηγάω έναν διαβάτη, που ‘χει λέει καλά κρυμμένη τη ζωή μου στο σακάκι, για μια στιγμή τον χάνω, μα τον βρίσκω πάλι, πως δεν τον είδα κάνω κι αυτός σαν κάτι να ψάχνει, πάω λίγο πιο κοντά κι εκείνος τραβάει σκανδάλη, κι έτσι μες στη σιγαλιά ξάφνου ξυπνάω στο κρεβάτι. Ζαλισμένος όπως ήμουν κατεβαίνω τα σκαλιά, ρίχνω νερό στο πρόσωπό μου, ανοίγω την πόρτα κι είναι αργά, είναι 2 το πρωί κι εγώ έξω στην παγωνιά, ψάχνω κάτι που ‘χα κρύψει σ’ ένα μέρος πιο παλιά, περπατάω στα κρυφά δίχως κάποιος να με δει, θέλω να μην αφήσω ίχνη σαν να μην ήμουνα εκεί, κι όπως στέκομαι μπροστά απ’ το σημείο που ‘χα μείνει, κάποιος με πνίγει δυνατά και ξυπνάω πίσω στο σπίτι. Ιδρωμένος όπως ήμουν, φοβισμένος και λοιπά, ψάχνω αμέσως γρήγορα της «πόρτας» τα κλειδιά, έπειτα από ένα δεύτερο τα βρίσκω σε μια άκρη, 4 το πρωί κι αυγή δε λέει να ‘ρθει, νιώθω σαν τον Ηρακλή, σαν ν’ αυξάνουνε οι άθλοι, τύχη πουτάνα σ’ έχω άχτι, κάθε φορά μου βάζεις πιο δύσκολο μονοπάτι και τρέχω σαν τυφλός μέσα στο σκοτάδι, παίρνω βλέμμα σαρκαστικό σαν να βρήκα κάτι, με ύφος θλιβερό σαν να ένιωσα τη χαμένη μου αγάπη, όμως ήταν ένα ψέμα, ζω τον ίδιο εφιάλτη, τη ζωή την άφησα στα ξένα, κι ο θεός μου κλείνει μάτι. Πετάγομαι στον ύπνο μου γι’ άλλη μια φορά, φοβάμαι ακόμη και τον ίσκιο μου για τα καλά, ξεσπάω σε κλάματα και δεν ξέρω τι να κάνω, την «πόρτα» δεν ανοίγω, το μυαλό μου δεν το χάνω, αφήνομαι στη σήψη, που έχει ήδη αρχίσει, περνάνε από μπροστά μου όλα τα βήματά μου, ολόκληρη η ζωή μου μέχρι τα γερατιά μου, σιγά-σιγά ξεχνάω και πλέον δεν ξυπνάω.
|
||||
5. |
Σ'έχω βρει και σε χάνω
01:18
|
|
||
|
Σ' έχω βρει και σε χάνω, δανεική παρουσία. Έχω τόσα να κάνω και δεν έχουν ουσία. Όπου είσαι πηγαίνω, δίχως λόγο να πάω. Με τους φίλους σου βγαίνω, επαφή να κρατάω. Κάποιες μέρες ακούω στη σιωπή τη φωνή σου. Πάνε μέρες που λείπεις κι είμαι ακόμα μαζί σου. Σε ρωτάω τι έχεις και σου λέω καλημέρα. Σ' αγαπάω μην τρέχεις, είσαι ακόμα εδώ πέρα; Προσπαθώ να ξεχάσω, όμως κάτι συμβαίνει. Ό,τι όμορφο πιάσω να το δεις περιμένει. Σ’ έχω βρει και σε χάνω σταθερή μου αξία. Η ζωή μου σε τάξη κι η καρδιά σ' αταξία. Έχεις γίνει συνήθεια και το μόνιμο θέμα, σου δανείζω αλήθεια να πληρώνεις το ψέμα. Κάποιες νύχτες στους δρόμους σε τρακάρω τυχαία. Είναι αμάξια οι μόνοι και οι σχέσεις τροχαία. Στα παλιά μας τα στέκια
όπως πάντα συχνάζω. Είχα πει πως θ' αλλάξω κι όσο αλλάζω σου μοιάζω. Σ’ έχω βρει και σε χάνω. Σ' έχω βρει... Και σε χάνω...
|
||||
6. |
|
|||
7. |
Εις θάνατον
01:55
|
|
||
|
Εις θάνατον! Οδεύει όλη η χώρα. Η Ευρώπη πήρε την κατηφόρα. Εις θάνατον! Η Γερμανία προστάζει κι η Ελλάδα τώρα ζητωκραυγάζει. Εις θάνατον! Τους αυτουργούς κηρύσσω. Το παρακράτος δε θα συμπαθήσω. Εις θάνατον! Ένοχος είσαι, γύρνα πίσω. Την ιστορία είμαι έτοιμος να ξαναζήσω. Εις θάνατον! Ο Άνθρωπος οδεύει. Τον πολιτισμό του τώρα τον μνημονεύει. Εις θάνατον! Η εκκλησία στοχεύει, στον σκοταδισμό τη γνώση την κηδεύει. Εις θάνατον! Σε περνάνε για μαλάκα. Κόφ’ τους την πλάκα μια για πάντα. Εις θάνατον! Τις ελπίδες σου πετάνε. Εις θάνατον! Τα όνειρά σου τα γαμάνε. Εις θάνατον! Και εσένα σε ξεχνάνε. Εις θάνατον! Την ψυχή σου την πουλάνε. Εις θάνατον! Γιατί ποτέ τους δεν «πεινάνε». Εις θάνατον! Ξεφτίλες είναι, έτσι θα ‘ναι. Εις θάνατον! Σκάσ’ το απ’ την αγχόνη! Εις θάνατον! Πλέον ο δήμιος την πληρώνει!
|
||||
8. |
|
|||
|
(Dexon)
Οι άνθρωποι φοράνε μάσκες για να κρύψουν τα αισθήματά τους. Φοράνε ψεύτικες μάσκες με ψεύτικα ζωγραφιστά χαμόγελα, δείχνοντας τα ψεύτικα συναισθήματά τους, μέσα σ’ έναν ψεύτικο χάρτινο κόσμο, σαν ζωγραφιά μικρού παιδιού δουλεμένη στο χέρι με κόπο, κολλημένη στον τοίχο προ Χριστού. Ήρθα ν’ ανοίξω την πόρτα του μυαλού σου, όμως είναι κλειδωμένη σαν σφραγισμένο μυστικό, μου δείχνεις την αξία του χάρτινου θεού σου, σαν ματωμένη επιγραφή σε τάφο σκοτεινό, σε κοιτώ κατάματα, μόνο στα μάτια βλέπω την αλήθεια, μην το πάρεις κατάκαρδα, μα κρύβεις μεγάλο πόνο μες στα στήθια. Μ’ ένα ψεύτικο προσωπείο κρύβεις τις εκφράσεις του προσώπου κι όλη η ζωή σου μοιάζει σαν ένας μύθος του Αισώπου, όπου σε βρω σε κάποιο δρόμο έχεις το κεφάλι σου σκυφτό για δικό σου λόγο. Τέρμα τ’ αστεία. Θ’ αλλάξει η κοινωνία όταν όλοι μας πετάξουμε τα ψεύτικα προσωπεία.
(Tex)
Ότι κι αν βλέπω μπρο, τίποτα δε μου μοιάζει αληθινό. Είναι απλό το πως αυτό η κοινωνία οδεύει στο γκρεμό, ε και τι με αυτό; Γάμα τα όλα, υπάρχει το ρευστό, γιατί είναι το μόνο που κυριαρχεί στο σήμερα μπρο. Μπροστά μου οθόνες, στο χρώμα γκρι να δείχνουν εικόνες, γύρω μουντά τα βλέμματα αφού τα σφίγγουν αγχόνες, καθώς θες να βασιστείς κάπου, το δίκιο σου το βρες; ή μήπως ψάχνεις ακόμα αφού δεν παίζουν κανόνες; Μένω στο σήμερα που είναι όλα εφήμερα, το τι ζητά η καρδία μου το ξέρω σίγουρα, γύρω πουστιά παίζει, στο λέω αναμφισβήτητα. Φίλος στην έπαιξε για φράγκα, μάγκα στάνταρ ζήτημα. Για κοίτα γύρω σου ζωγραφιστά τα πρόσωπα μοιράζουν το ψέμα σε σένα φίλε πάντα απλόχερα, γι’ αυτό και γάμα όποιον σου τη βγει διπρόσωπα γιατί αν υπομείνεις όλα θα είναι δυσκολότερα.
|
||||
9. |
|
|||
|
(Xtens)
(Dexon)
Κάθε λάθος που έχω κάνει, έκανε πιο δυνατό τον Γιάννη. Στη ζωή μου προσπαθώ να μαθαίνω το σωστό. Φίλε, συγνώμη σου ζητώ, αν σου φέρθηκα αχάριστα. Ξέρω τι έχει γίνει, γι’ αυτό και σε συνάντησα. Ήθελα να σου πω, ήδη, πως εγώ μετάνιωσα. Παίρνω πίσω διαμάχες, άσκοπες έχθρες κι αυταπάτες. Θέλω πίσω τις στιγμές, τις σχολικές μας εκδρομές, θέλω πίσω τις μουσικές που ακούγαμε στο χθες. Μας γέμισε τόσες ενοχές η λέξη «φταις». Μη δίνεις σημασία, πλέον πέταξαν στον αέρα. Αν μετάνιωσες κι εσύ, πες μου «Φίλε, καλημέρα!», γιατί είναι τόσο ωραία μέρα, ανοιξιάτικη του Απρίλη. Δέχομαι τη συγνώμη που σου έκλεψα απ’ τα χείλη. Να θυμάσαι, το hip-hop ήταν η πρώτη μας αγάπη, το hip-hop ήταν εκεί όταν το είχες ανάγκη, το hip-hop ήταν εκεί όταν έκλαιγες το βράδυ.
|
||||
10. |
Χαμένη μάχη (interlude)
01:48
|
|
||
11. |
|
|||
|
(Α.Δ)
Είναι καιρός, που έχω δεν έχω χρόνο, όπου σταθώ και όπου βρεθώ ένα πράγμα κάνω μόνο. Δημιουργώ. Έτσι έμαθα να μεγαλώνω, φόβο και τρόμο για ένα πράγμα έχω μόνο, με τόσο πόνο και λίγο οξυγόνο, δεν ξέρω αν θα προλάβω να διασχίσω τον δρόμο. Ζω για να δημιουργώ και δημιουργώ για να ζω. Γέρνω το κεφάλι στην αγχόνη σαν τον χαζό. Μα μην σ’ αγχώνει, στην εμπόλεμη ζώνη μόνο μοναχικοί θρόνοι, γη άγονη, την κατέστρεψαν ανθρώπινοι κλώνοι. Εις θάνατον εν τέλει θα πεθάνουμε μόνοι, τουλάχιστον ν’ αφήσουμε κάτι να ακούν οι απόγονοι.
(Dexon)
Ζω για να δημιουργώ και μέσα απ’ το hip-hop να εκφραστώ. Ζω για να γράφω στίχους και να τους μελοποιώ. Τρώω ώρες απ’ την μέρα μου για samples να βρω, με μοναδικό σκοπό ένα beat καλό. Ζω για ν’ ακούω μουσική μέσα από CD και βινύλια. Να ξοδεύω τα λεφτά μου γι’ αυτήν έχω την κακιά συνήθεια. Έχω φουλ φαντασία κι απεριόριστη όρεξη για δημιουργία. Θα τραγουδώ όλο το βράδυ σαν ολονύκτια λειτουργία στην εκκλησία. Έχω το θάρρος και το θράσος να βγαίνω έξω να μιλάω, με μουσική σαν ρεύμα να σε διαπερνάω. Στη ζωή μου προχωράω. Έχω μάθει ν’ αγαπάω, εμπόδια να προσπερνάω και ποτέ δεν σταματάω. Κάθε λάθος είναι γνώση. Μαθαίνεις το σωστό για ν’ αποφύγεις την πτώση. Μαθαίνεις να ‘σαι αυτάρκης με τα λίγα και καλά. Μη γίνεις ποτέ άπληστος και μη ζητάς πολλά.
|
||||
12. |
Δικαιοσύνη αληθινή ζητάω
02:22
|
|
||
|
Εγκλωβισμένος σε μια πόλη που με πνίγει σαν αγχόνη, να ‘χω χρέη με αγχώνει, γαμώτο. Το αφεντικό δεν με πληρώνει κι όποτε θέλει την αυτοπεποίθησή μου τσαλακώνει. Κι όμως πρέπει να ‘σαι πιστός στο ωράριό σου. Μα πότε θα βγεις με το μωρό σου; Μα τι σου λέω πάλι; Για έναν αγώνα ράλι. Τρέχεις όλο και πιο γρήγορα πιεσμένος απ’ το χρόνο. Θέλεις όλο και πιο σύντομα κουρασμένος ένα δώρο: Αληθινή αγάπη, οικογένεια, παιδιά. Μα τι θα πρωτοκάνω αφού δεν έχω λεφτά; Κι όλοι ψάχνουν μια δουλειά. Κι όλοι ψάχνουν για λεφτά, να πληρώσουν τα δικά τους δανεικά, τα δικά τους σπίτια. Κι αυτό είναι άδικο. Είναι όλοι τους καταραμένα φίδια. Είναι άδικο, να ‘χω τόσους φόρους είναι άδικο. Ζητάω λίγη ανθρωπιά, λίγη αξιοπρέπεια, απ’ αυτούς που ζουν ιδανικά χωρίς καμιά συνέπεια.
Ζούμε στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία και τη λογική. Τόσα κιλά επιστήμης και φιλοσοφίας και δεν ξέρω το γιατί. Γιατί να τα γαμάνε όλα χάρη της Γερμανίας; Ναι, της καλής Ευρώπης. Δε λέω, ωραία συνεργασία, πέσανε οι υπογραφές και δικαιοσύνη καμία. Όμως, όπως μας δίδαξε η ιστορία, κάποτε πέφτει μια μεγάλη αυτοκρατορία. Θα πέσουν όπως τους ’74 τη δικτατορία. Τι κι αν φτιάχνουν νέα κόμματα, οι ίδιοι είναι, απλώς αλλάζουν τα ονόματα. Οι ίδιοι είναι, απλώς φοράνε άλλες μάσκες. Δείξε το πρόσωπό σου με αναμμένες δάδες και μη φοβάσαι τους περιμένουν οι κρεμάλες!
Και σας μιλάω! Δικαιοσύνη αληθινή ζητάω, όχι ευκαιρία στον παράδεισο να πάω!
|
||||
13. |
Οι άνθρωποι μου 'μάθαν
03:02
|
|
||
14. |
Νύχτα μαγική (outro)
02:25
|
|
||
Blockade Records Patras, Greece
Η Blockade Records ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 2008 από τον Πετρόπουλο Γιάννη (Dexon) στην Πάτρα. Πρόκειται για μια ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία με κύριο μουσικό πυρήνα το hip-hop. Είναι από τα πρώτα hip-hop labels, ανάμεσα σε άλλα, που δημιουργήθηκαν εκείνη την εποχή στην Πάτρα. ... more
If you like Εις Θάνατον, you may also like:
Produced on the MPC1000, “Nosthaigia” documents time spent in Thailand via regional music. Available here in an exclusive color vinyl.
go to album
The rapper’s latest marries the sounds of Southern rap music to the frenetic pulse of UK rave.
go to album
featured on Bandcamp Radio Apr 23, 2024
go to album
walked off into the distance
by art test
featured on Bandcamp Radio Apr 23, 2024
go to album
Mum, Pray for Your Son
by Oscar #Worldpeace
UK rapper and composer Oscar reconnects with his youth on a sleek, diaristic LP influenced by ’90s hip-hop and '00s R&B.
go to album
featured on Bandcamp Radio Apr 19, 2024
go to album
NxBoDies
by i.F. (Chuuwee & iMAGiNARY OTHER)
featured on Bandcamp Radio Apr 19, 2024
go to album
